doch

doch
doch I. konj но, обаче; Er wollte kommen, doch er konnte es nicht Той искаше да дойде, но не можеше. II. adv 1. въпреки това; 2. о, да, напротив (положителен отговор на отрицателен въпрос); Er hatte keine Zeit und half mir doch Той нямаше време и въпреки това ми помогна; "Hast du ihn nicht gesehen?" "doch!" "Не го ли видя?" "Напротив!" III. partikel 1. хайде, я, де (при подкана); 2. де, ех, ах (в нереални изречения за желание); 3. (често не се превежда; за подсилване); geh doch! върви де!; wäre ich doch noch da! де (ех) да бях още там; ja doch! да!, Разбира се! nein doch! не, не! also doch! значи да!
* * *
kj но, обаче, въпреки това, при все това, все пак; also = значи все пак; av (често не се превежда; служи и за усилване); ja =! но да! nein = ! не, не; komm =! ела де! (за означаване на нщ само загатнато er ist = nicht krank? но нали не е болен; (като утвърдителен отговор на отрицателен въпрос); hast du ihn nicht geschen - =! не го ли видя - напротив (видях го)!

Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • doch —  doch …   Hochdeutsch - Plautdietsch Wörterbuch

  • Doch — Doch, eine Partikel, welche eigentlich für den Nachsatz gehöret, und überhaupt betrachtet, eine Bejahung andeutet, obgleich diese Bejahung gemeiniglich mit allerley Nebenbegriffen verbunden ist. In den sieben ersten Bedeutungen hat sie die… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • doch — 1. Isst du kein Fleisch? – Doch, manchmal schon. 2. Ich habe es mir anders überlegt. Ich komme doch mit in die Stadt. 3. Ihr kommt doch heute Abend? 4. Komm doch mal auf ein Bier vorbei! 5. Fragen Sie doch Herrn Müller, der ist Computerspezialist …   Deutsch-Test für Zuwanderer

  • doch — ¹doch aber, allerdings, freilich, jedoch; (geh. veraltend): indes, indessen; (landsch., sonst veraltet): jedennoch. ²doch 1. aber, allerdings, dennoch, gleichwohl, jedoch, nichtsdestoweniger, trotz alledem/allem, trotzdem; (ugs., oft scherzh.):… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • doch — Adv/Konj std. (8. Jh.), mhd. doch, ahd. doh, tho(h), as. thŏh Stammwort. Aus g. * þau h, auch in gt. þauh, anord. þó, ae. þēah, afr. thā̆ch, besteht aus dem adverbialen þau, wie es im Gotischen belegt ist (vergleichbar etwa mit ai. tú doch ) und… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • doch — doch: Das gemeingerm. Wort (Adverb u. Konjunktion des Gegensatzes) lautet mhd. doch, ahd. doh, asächs. thoh, aengl. Þeah, aisl. Þō. Seine Bildung wird in got. Þauh »doch« deutlich, das aus Þau »als, oder, doch« und ‹u›h »und« (verwandt mit lat.… …   Das Herkunftswörterbuch

  • doch — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • jedoch • aber • schließlich • am Ende • also doch Bsp.: • …   Deutsch Wörterbuch

  • doch — Adv. (Grundstufe) als gegensätzlich bejahende Antwort Beispiele: Kennst du diesen Film nicht? Doch! Willst du nicht mitgehen? Doch! …   Extremes Deutsch

  • Doch — (a. Geogr.), Bergfeste bei Jericho; dort wurde Simon, der Maccabäer, gemordet …   Pierer's Universal-Lexikon

  • DOCH — arx supra Iericho, in edito monte, in tribu Ephraim. 1. Mach. c. 16. v. 15 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • doch|mi|ac — «DOK mee ak», adjective. of or having to do with a dochmius …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”